De cisterciënzerinnenabdij Onze-Lieve-Vrouw ten Bos werd gesticht te Lokeren in 1215. In 1246-47 verhuisde de abdij naar Heusden. Na de verhuizing werd te stichtingsplaats te Lokeren een abdijhoeve die vanaf 1259 Oudenbos genaamd werd. In 1558 werden belangrijke verbouwingen uitgevoerd aan de gebouwen te Lokeren. Tot in 1797 bleef Oudenbos eigendom van de cisterciënzerinnenabdij Onze-Lieve-Vrouw ten Bos.
De gebouwen zijn opgetrokken op de plaats waar de eerste abdijgebouwen werden opgericht in 1215 en zijn een overblijfsel van de abdijhoeve die zij geweest is vanaf het ogenblik dat de site door de kloosterlingen werd verlaten tot aan het einde van het ancien regime.
De overblijvende gebouwen eigendom waren dus van de abdij en de site was oorspronkelijk de stichtingsplaats van de Onze-Lieve-Vrouw ten Bosabdij.
Architectonisch is het Hooghuys een bakstenen gebouw met zandstenen elementen, bestaande uit twee bouwlagen en vijf traveeën onder een zadeldak. Kenmerkend zijn de zandstenen plint en raamomlijstingen, evenals de 16e-eeuwse schouwen in de voorkamers, waaronder een gotische schouw met gebeeldhouwde hoofdjes. Deze elementen getuigen van de bouwperiode en de historische waarde van het pand.
Het Hooghuys staat bekend als het oudste nog bestaande huis in Lokeren en is beeldbepalend in het agrarische landschap van de Oudenboswijk. De naam "Hooghuys" verwijst naar de hoogte van het gebouw, dat boven de omliggende boerderijen uittorent.
Hier woonde van 1755 tot aan zijn dood in 1791 Livinus Vervaet (1719-1791). Hij was kastelein van Oudenbos vanaf 1755 en beheerde namens de abdij van Nieuwenbos te Gent de goederen van de abdij te Lokeren. Door zijn talrijk nageslacht heeft hij stevig bijgedragen tot de grote aanwezigheid van Vervaeten in Lokeren.
In 2015 werd het Hooghuys bewoond door Anke De Sutter en Carola Wisse, die samen met hun varkentjes, katten en hondje in het pand woonden. Zij beschreven het leven in het Hooghuys als idyllisch, vooral wanneer de maïs hoog staat en het lijkt alsof men zich in Zuid-Frankrijk bevindt. Lees hier het artikel: https://www.hln.be/lokeren/anke-en-carola-wonen-samen-met-hun-varkentjes-katten-en-hond-in-het-oudste-huis-van-lokeren-als-de-mais-hoog-staat-waan-je-je-hier-in-zuid-frankrijk~a86e1eee/
Het Hooghuys is erkend als beschermd monument vanwege zijn historische en architecturale waarde. Het pand is een belangrijk onderdeel van het culturele erfgoed van Lokeren en biedt inzicht in de geschiedenis van de regio en de rol van abdijen in de ontginning en ontwikkeling van het Vlaamse binnenland.
De bescherming als monument omvat het woonhuis van de voormalige abdijhoeve Oudenbos, gekend als het Hooghuys, met inbegrip van de tuin en de restanten van het vroegere erf. De knotlinde bij de achtergevel van het woonhuis is eveneens als monument beschermd.
Het hooghuys: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/aanduidingsobjecten/10132
De abdijhoeve: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/200911
De knotlinde: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/131438
De familie Vervaet: https://www.vervaet.eu/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR1hfsFAbj0aWxhkLI96Qx1QUvVrCxC8yBHCUqcAW-50jD2pK_9bALd8Z38_aem_NYLAi1cJYDOyNyuhuxJtyg